‘Hoe houd jij het warm thuis?’ ‘Op hoeveel graden staat bij jou de kachel?’ ‘Heb je nog een vast contract of zit je met die hoge tarieven?’ Het zijn vragen die een goed jaar geleden nauwelijks werden gesteld, maar die de laatste maanden bij iedereen te horen zijn. Veel inwoners van Den Haag worden geraakt door de hoge energieprijzen. Het onderstreept nog maar eens waarom we vaart moeten maken met het verduurzamen van de stad. Hoe? Door versneld woningen te isoleren, (lokale) duurzame energiebronnen aan te leggen en te ontzorgen door voorlichting en financiële regelingen.

In het Haagse coalitieakkoord staan ambitieuze plannen voor duurzaamheid en klimaat. Daar zijn we als VVD en CDA trots op. Wel moeten we snel de schouders eronder zetten. Om onze duurzaamheidsdoelen te halen moet het tempo flink omhoog in vergelijking met de afgelopen jaren, waarin nog te weinig resultaten zijn geboekt. Terecht zien we in de debatten rond duurzaamheid en bij de gemeente veel aandacht voor de laagste inkomens: zij hebben de steun hard nodig, juist hun woningen zijn vaak slecht geïsoleerd en hebben vocht- en schimmelproblemen.

Hard geraakt
Maar als Haagse raadsleden voor de VVD en het CDA maken we ons ook zorgen over de steeds grotere groep middeninkomens in de stad die het niet meer kan bolwerken. Ook zij worden hard geraakt door de hoge energieprijzen, zeker in combinatie met de hoge inflatie. Linkse partijen in de gemeenteraad buitelen over elkaar heen om zo hard mogelijk op te komen voor de laagste inkomens. Ze geven echter niet thuis als wij aangeven dat óók de middeninkomens hard worden geraakt.
De fout die zij maken, is dat ze slechts naar het inkomen kijken en niet naar de uitgaven. Want die stijgen voor middeninkomens net zo hard. En, in tegenstelling tot de laagste inkomens, kunnen middeninkomens geen aanspraak maken op toeslagen en bijstand, of die worden lager naarmate het inkomen hoger is.