Stadspolitiek lijkt niet altijd van het meest spannende niveau. Alhoewel de formatieperikelen in het IJspaleis die trend wat lijken te keren. De eerste formatiepoging is mislukt en de komende periode worden weer veel spannende gesprekken gevoerd voor een volgende poging! Voor nu: ons initiatiefvoorstel ‘De Haagse Lanen’ dat vandaag in de raadsvergadering wordt besproken.

Wat stadspolitiek zo leuk en waardevol maakt, komt omdat het doorgaans over hele concrete zaken gaat. Over wegen in onze stad, verlichting, huizen, plantsoenen. Niet iedere commissie of raadsvergadering is even betekenisvol, maar wél belangrijk. En af en toe kunnen diezelfde vergaderingen door het werk van raadsleden en fractievertegenwoordigers een stuk betekenisvoller worden. Het is wat je er als politicus zélf van maakt. Je creëert in de politiek je eigen waarde.

Een goed voorbeeld is het werk van voormalig VVD-raadslid Det Regts. Zij heeft de vorige raadsperiode zich vooral willen inzetten voor de schoonheid van Den Haag, voor een mooie stad. Zowel het redden van kleinere, voor de Haagse cultuurwereld kenmerkende en belangrijke, kunstinstellingen als het bedenken van haar initiatiefvoorstel: De Haagse Lanen. Het is een aantal voorbeelden van haar gedrevenheid. Dat initiatiefvoorstel ligt deze week voor in de Raadsvergadering. En hoewel de charme van Det al veel heeft betekend voor het voorstel moet de raad nu boter bij de vis doen en instemmen met dit mooie plan.

Eerst een korte uitleg, want wat is een initiatiefvoorstel eigenlijk? Een initiatiefvoorstel is een plan dat geschreven wordt door een raadslid of door meerdere raadsleden. De voornaamste reden om een initiatiefvoorstel te schrijven, en ook de rede van Det om haar initiatief van de grond te krijgen, is: een visie op de toekomst van de stad. Zo een visie hoeft niet altijd vol te staan met immense plannen en grote woorden, het kan juist ook eenvoudig zijn. Det is bij haar initiatief uitgegaan van de kracht van die eenvoud. Een punt op de horizon.

Det omschrijft het zelf als volgt:

“Stelt u zich eens voor dat wij de Lange Vijverberg, met zijn bomen en grind doortrekken naar het Spuiplein, het bestuurlijke en culturele centrum van onze stad. Inclusief de Plaats, de Hofplaats en het Buitenhof met de regeringszetel van Nederland. Stelt u zich voor dat we al dat steen verwijderen, twee dubbele lange bomenrijen planten met op de grond van plint tot plint hetzelfde water doorlatende grind als op de Vijverberg. Wat zien wij dan: de Haagse Tuilerieën. Een prachtig wandelgebied met eventueel een enkele kiosk of een beeld aan het einde van een zichtlijn.”

De Haagse Lanen vormen de schoonheid van de eenvoud. Het is veel meer een idee dan een concreet plan. Het is een gevoel dat je een stad als Den Haag gunt. Het idee vraagt ook om bestuurlijke durf en doorzettingsvermogen. Zo kun je de Haagse binnenstad met elkaar verbinden. En hoewel wij wellicht de nadruk leggen op het verbeteren van de verblijfskwaliteit zijn er nog veel meer voordelen op het gebied van leefbaarheid, duurzaamheid, klimaatadaptatie en biodiversiteit. Het hoeft ook niet een idee te zijn dat partijen verdeeld, maar juist verbindt. Een groene long voor Den Haag.

Over een initiatiefsvoorsel wordt gedebatteerd in de commissievergadering en vanuit daar al dan niet aangepast. De laatste halte is de raadsvergadering en dan is het een kwestie van stemmen, een meerderheid krijgen achter het voorstel. 

Dat gebeurt vandaag! Als, en ik heb daar geen enkele twijfel bij, het initiatief aangenomen wordt moeten de wethouders dit plan uitwerken. Ook dat is de schoonheid van de eenvoud.

Rutger de Ridder, fractievertegenwoordiger